De vrijdaggroep gaat verder met voorstellen. Ik ben Truus Ritzer en ben 66 jaar.
In één van mijn laatste werkzame jaren deed ik mee aan een loopje met collega’s. Ik had nooit hardgelopen, trainde in mijn eentje met een wekker in de hand, ik deed er weken over om van 1 minuut hardlopen op te klimmen naar 5 minuten, moest telkens opnieuw beginnen, kreeg er dikke voeten van..... nooit meer daarna, dat wist ik zeker! Maarrrr….., uiteindelijk was dat loopje toch best leuk, zo met velen, zwoegend, hijgend, stampend, misschien toch nog even volhouden….? Langzaam kreeg het me in de greep, hee, leuke sport: schoenen aan, hoofd omhoog en rennen maar. Ook toen ik niet meer werkte rende ik door.
Iemand zei: “er is een club in het dorp hoor, kun je nog wat meer leren”. Verrassend, die club trainde op vrijdagochtend op nota bene 600 m van mijn huis. Aangesloten en begeleid verlegde ik in rap tempo mijn maximum aantal kilometers van 5 naar 10 en later naar nog veel meer.
Nog meer verrassingen: alle leeftijdsgroepen, alle niveaus door elkaar, leuke wedstrijdloopjes, op de weg, in het bos, een trail, een triatlon (een kleintje), clubkampioen in het eerste jaar.
Ook een ontdekking was het groepje mannen dat op maandagochtend een eigen rondje loopt, bijna allemaal 65+, ik mag mee, het is ouwe-jongens-krentenbrood en ik mis ze als ik op vakantie ben.
Een loopmaatje vroeg: “Woon jij al meer dan 25 jaar in Voorthuizen , waar was je dan al die tijd?” Tja, begraven in mijn werk, iedere werkdag naar het Gooi. Ik kende bijna geen mensen in het dorp alleen de buren en een klein groepje Veluwe Renners. Want fietsen deed ik er wel.
Ik ben opgegroeid in de Achterhoek, heb gewerkt in en rond de kinderopvang in Amersfoort en Het Gooi, een heel boeiende sector, waar de afgelopen 30 jaar veel veranderd, gegroeid, gebouwd en ontwikkeld is.
En verder ben ik ruim 40 jaar getrouwd met Jan, waarmee ik graag lange fietstochten maak, het liefst van een paar maanden. Ik heb een mooie dochter, een ideale schoonzoon en twee prachtige kleinzoons, waarmee ik tussen de fietstochten door zoveel mogelijk tijd doorbreng. Ik klus heel graag in de tuin en pruts in de schuur met steen, hamer en beitel. En net als bij de Loopgroep voel ik mij ook thuis bij de fietsclub De Veluwe Renners. Ik ben er inmiddels secretaris, doe de ledenadministratie en help met organiseren van diverse activiteiten zoals de Run Bike Swim.
Was mijn werkzame leven mooi, met pensioen zijn is ook mooi.
In het begin viel me iets bijzonders op bij de hardlopers. Bijna iedereen die ik sprak vertelde over persoonlijke looptijden maar vooral ook over blessures. Hoort dat er bij? Niks van gemerkt bij de fietsclub, zelf ook geen last bij het lopen totdat…………………, oeps mijn knie wil even niet, ach dikke achillespees, rare enkel. Nu rijgen de blessures zich aaneen en zijn de blessureperiodes langer dan de loopperiodes. Mijn loopplan gaat tot ver voorbij mijn 80e, dat moet dan maar tussen de blessures door dus….., jullie zijn nog niet van mij af!
Tot gauw!
Ik draag deze pen over aan Hilly Hooyer